Η Ράμπια - Αλ - Ανταουίγια από την φυλή Αλ - Ατικ των Καΐς γεννήθηκε γύρω στο 713 μ.Χ. Τέταρτη κόρη μιας πολύ φτωχής οικογένειας (κατά τον Αττάρ) ορφάνεψε νωρίς, πουλήθηκε σκλάβα και ελευθερώθηκε όταν ο Κύριός της την είδε απορροφημένη στην προσευχή της να λάμπει. Άλλοι λένε πως έπαιζε φλογέρα και υπήρξε πόρνη. Μετά αποτραβήχτηκε στην έρημο και τελικά καταστάλαξε στην Βασόρα, στο Ιράκ. Εκεί ένας κύκλος μαθητών μαζεύτηκε γύρω της.
Μεταξύ των φίλων της έχουμε τον Μαλικ - Μπεν - Ντινάρ, τον Ραμπάχ - Αλ - Καΐς, τον Σουφιάν - Αλ - Θαυρί και τον Σακίκ - Αλ - Μπακλί. Λίγο - λίγο η φήμη της φτάνει τους σοφούς και πολιτικούς της εποχής της που το θεωρούν τιμή να την επισκεφθούν.
Η ζωή της είναι πάντα ασκητική και αποτραβηγμένη και η διδασκαλία της είναι κάτι καινούργιο για το Ισλάμ.
Πριν από τον Χαλλάζ - Αλ - Μανσούρ και τους άλλους μεγάλους σούφι, μιλάει για αγάπη και ένωση με τον Θεό όπου δεν χωράνε κόλαση και παράδεισος, Καάμπα και άλλες δοξασίες της επίσημης θρησκείας. Όταν ξεχειλίζει το ποτήρι της, η Ράμπια ξεσπάει σε τραγούδια ή μικρά ποιήματα, όπως όλοι οι μεγάλοι μύστες. Μπορούμε να πούμε πως, μ\' αυτή τη γυναίκα, έχουμε την αρχή του Ισλαμικού μυστικισμού. Πέθανε σχεδόν ενενήντα χρονών, το 801 μ. Χ.